Exercise Beliefs and Physical Activity Level in Young Adult Women
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7459983Keywords:
Women, Physical Activity Level, Exercise BeliefsAbstract
Objective: It is reported that 60% of the adult population and two-thirds of the young population do not do enough physical activity in the world, and physical inactivity is higher in women. The aim of this study was to investigate the beliefs and physical activity levels of young adult women towards exercise.
Methods: A total of 202 volunteer women aged 18-30 were included in the study. The exercise habits of the women were questioned and the type, frequency and duration of the exercise were recorded. Exercise Beliefs Questionnaire (EBQ) was used to determine beliefs about exercise and Physical Activity Index (PAI) was used to determine physical activity levels.
Results: The mean age of the participants was 20.98±2.07 years. It was determined that 123 (60.9%) of the women evaluated did not have exercise habits and 79 (39.1%) people had exercise habits. The mean score of the EBQ benefits sub-dimension of those who did not exercise was 61.68±13.31 and disadvantages sub-dimension was 35.56±9.51. The mean score of the EBQ benefits sub-dimension of those with exercise habit was 64.00±16.96 and disadvantages sub-dimension was 24.46±9.59. While there was no difference between the participants with and without exercise habits in terms of their beliefs about the benefits of exercise (p=0.306), it was observed that the participants who did not exercise had a negative attitude towards exercise (p=0.001). According to the PAI, the mean score of those who did not exercise was 24.24±18.79, and the mean score of those who had exercise habits was 56.38±27.23. Physical activity levels of those who had exercise habits were significantly higher (p=0.001).
Conclusion: In order to increase participation in regular physical activity in individuals, it is important to first be informed about the positive effects of exercise on body systems.
References
Ağaoğlu, S. (2015). Kadın Sağlığı ve Egzersiz. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 6(2), 67-72.
Aşçı H. Does Physical activity/Exercise make women good? International Gender and Sport Symposium, Abstract Book, Ankara, 2014.
Ayaz, S., & Doğan, R. (2015). Hemşirelerin egzersiz davranışları, öz yeterlilik düzeyleri ve ilişkili faktörler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(4), 287-295.
Bulut S. Sağlıkta sosyal bir belirleyici; fiziksel aktivite. Türk Hij Den Biyol Derg 2013; 70 (4): 205-214.
Chen W. Frequent exercise: a healthy habit or a behavioral addiction? Chronic Dis Transl Med 2016; 2(4): 235-240.
Cihangiroğlu Z, Deveci S.E. Fırat Üniversitesi Elazığ Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Etkileyen Faktörler. Fırat Tıp Dergisi 2011; 16 (2): 78-83.
Demirtürk, F., Günal, A., & Alparslan, Ö. (2017). Sağlık bilimleri öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyinin tanımlanması. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(3), 169-178.
Doymaz, F. (2013). Sağlıklı Kadınlarda Egzersiz İnanışının Egzersiz Davranış Değişimleri Üzerine Etkilerinin İncelenmesi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Ertek S. Endokrinolojide tele-sağlık ve tele-tıp uygulamaları. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi Temmuz 2011;2(3):126-30.
Esposito, E. M., & Fitzpatrick, J. J. (2011). Registered nurses' beliefs of the benefits of exercise, their exercise behaviour and their patient teaching regarding exercise. International Journal of Nursing Practice, 17(4), 351-356.
Genç, M. F., Eğri, M., Kuröer, M. A., Kaya, M., Pehlivan, E., Karaoğlu, L., & Güneş, G. (2002). Malatya kent merkezindeki banka çalışanlarında fizik aktivite sıklığı. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 9(4), 237-240.
Go, A. S., Mozaffarian, D., Roger, V. L., Benjamin, E. J., Berry, J. D., Borden, W. B., ... & Turner, M. B. (2013). Heart disease and stroke statistics—2013 update: a report from the American Heart Association. Circulation, 127(1), e6-e245.
Gülcü F, Parmaksız A, Kıdır M, Gürsu M.F. Metabolik Sendrom. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006; 1(3): 24-32.
Haskell, W. L., Lee, I. M., Pate, R. R., Powell, K. E., Blair, S. N., Franklin, B. A., ... & Bauman, A. (2007). Physical activity and public health: updated recommendation for adults from the American College of Sports Medicine and the American Heart Association. Circulation, 116(9), 1081.
Hu F.B, Leitzmann M.F et al. Physical Activity and Television Watching in Relation to Risk for Type 2 Diabetes Mellitus in Men. Archives of Internal Medicine 2001; 161 (1): 1542-1548.
İnal Ö, Tunçer B. Investigation of motivation for participation in physical activity and barriers in young adults.Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 2020; 7(3): 260-270.
Kasari, D. (1976). Effects of Exercise and Fitness on Serum Lipids in College Women [Master Thesis].University of Montana, Montana.
Kasırga, Z., Odabaşıoğlu, M. E., & Dedeoğlu, T. (2021). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ve egzersiz yarar/engel algılarının incelenmesi, Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, (1), 83-95.
Kaya A, Tonyukuk Gedik V, Bayram F, Bahçeci M. Obezite, Dislipidemi, Hiper- tansiyon Hekim İçin Tanı ve Tedavi Rehberi. Ankara: Miki Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti; 2011.
Kızar, O., Kargün, M., Togo, O. T., Biner, M., & Pala, A. (2016). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 61-72.
Kitiş, Y., & Gümüş, Y. (2015). 20 yaş ve üzeri kadınların fiziksel aktivite düzeyleri, fiziksel aktiviteye ilişkin inançları ve davranış aşamalarının belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(3), 399-411.
Kumsar, K.A., Yılmaz, T.F., (2014). Kronik hastalıklarda yaşam kalitesine genel bakış. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi,2(2),62-70.
Lee, H., Wilbur, J., Chae, D., Lee, K., & Lee, M. (2015). Barriers to performing stretching exercises among korean‐chinese female migrant workers in Korea. Public Health Nursing, 32(2), 112-121.
Özkan, A. (2017). Sınıf Öğretmenlerinin ve Adaylarının Enerji ve Besin Öğesi Alımları (Beslenme Alışkanlıkları) ile Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının ve Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Belirlenmesi ve İlişkilendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Bartın.
Savcı S, Öztürk M, Arıkan H, İnce DE, Tokgözoğlu L. Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri. Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi 2006; 34: 166-172.
Vural, Ö., Eler, S., & Güzel, N. A. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
Yaran, M., Ağaoğlu, S. A., & Tural, E. (2017). Spor alışkanlığı olan ve olmayan üniversite öğrencilerinde uyku ve yaşam kalitesinin incelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(2), 73-78.
WEB_1 Türkiye Obezite (şişmanlık) ile Mücadele ve Kontrol Programı (2010-2014), TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Yayın No:773, Ankara: Kuban matbaacılık yayıncılık; 2010. (Erişim tarihi: 27.08.2021).
WEB_2 https://hsgm.saglik.gov.tr/depo/birimler/saglikli-beslenme-hareketli-hayat- db/Fiziksel_Aktivite_Rehberi/Turkiye_Fiziksel_Aktivite_Rehberi.pdf. (ErişimTarihi:27.08.2021).
World Health Organization (2009) Global health risks: mortality and burden of disease attributable to selected major risks. Cenevre.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 WORLD WOMEN STUDIES JOURNAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
