Genç Yetişkin Kadınlarda Egzersiz İnanışları ve Fiziksel Aktivite Düzeyi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7459983Anahtar Kelimeler:
Egzersiz İnanışları- Fiziksel Aktivite Düzeyi- KadınÖzet
Amaç: Dünyada yetişkin nüfusun %60’ının ve genç nüfusun üçte ikisinin yeterli fiziksel aktivite yapmadığı ve fiziksel inaktivitenin kadınlarda daha yüksek olduğu bildirilmektedir. Bu çalışmanın amacı genç yetişkin kadınların egzersiz yapmaya yönelik olarak inanışlarını ve fiziksel aktivite düzeylerini araştırmaktı.
Yöntemler: Çalışmaya 18-30 yaş arası toplam 202 gönüllü kadın dahil edildi. Kadınların egzersiz alışkanlığı sorgulanarak yapılan egzersizin tipi, sıklığı ve süresi kaydedildi. Egzersize yönelik inanışların belirlenmesi için Egzersiz İnanışları Anketi (EİA) ve fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek için Fiziksel Aktivite İndeksi (FIT) kullanıldı.
Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 20,98±2,07 yıldı. Değerlendirilen kadınların 123’ünün (%60,9) egzersiz alışkanlığının olmadığı ve 79 (%39,1) kişinin de egzersiz alışkanlığının olduğu tespit edildi. Egzersiz yapmayanların EİA yararlar alt boyutu ortalama puanı 61,68±13,31 ve dezavantajlar alt boyutu ortalama puanı 35,56±9,51’di. Egzersiz alışkanlığı olanların ise EİA yararlar alt boyutu ortalama puanı 64,00±16,96 ve dezavantajlar alt boyutu ortalama puanı 24,46±9,59’du. Egzersizin yararlarına ilişkin inanışlar açısından egzersiz alışkanlığı olan ve olmayan katılımcılar arasında fark bulunmazken (p=0,306), egzersiz yapmayan katılımcıların egzersiz yapma konusunda olumsuz tutum sergilediği görüldü (p=0,001). FIT skoruna göre egzersiz yapmayanların ortalama puanı 24,24±18,79 ve egzersiz alışkanlığı olanların ortalama puanı 56,38±27,23 olduğu görüldü. Egzersiz alışkanlığı olanların fiziksel aktivite düzeyleri anlamlı düzeyde yüksekti (p=0,001).
Sonuç: Bireylerde düzenli fiziksel aktivite katılımını arttırmak için öncelikli olarak egzersizin vücut sistemleri üzerine olan olumlu etkileri konusunda bilgilendirilmeleri önemlidir.
Referanslar
Ağaoğlu, S. (2015). Kadın Sağlığı ve Egzersiz. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 6(2), 67-72.
Aşçı H. Does Physical activity/Exercise make women good? International Gender and Sport Symposium, Abstract Book, Ankara, 2014.
Ayaz, S., & Doğan, R. (2015). Hemşirelerin egzersiz davranışları, öz yeterlilik düzeyleri ve ilişkili faktörler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(4), 287-295.
Bulut S. Sağlıkta sosyal bir belirleyici; fiziksel aktivite. Türk Hij Den Biyol Derg 2013; 70 (4): 205-214.
Chen W. Frequent exercise: a healthy habit or a behavioral addiction? Chronic Dis Transl Med 2016; 2(4): 235-240.
Cihangiroğlu Z, Deveci S.E. Fırat Üniversitesi Elazığ Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Etkileyen Faktörler. Fırat Tıp Dergisi 2011; 16 (2): 78-83.
Demirtürk, F., Günal, A., & Alparslan, Ö. (2017). Sağlık bilimleri öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyinin tanımlanması. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(3), 169-178.
Doymaz, F. (2013). Sağlıklı Kadınlarda Egzersiz İnanışının Egzersiz Davranış Değişimleri Üzerine Etkilerinin İncelenmesi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Ertek S. Endokrinolojide tele-sağlık ve tele-tıp uygulamaları. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi Temmuz 2011;2(3):126-30.
Esposito, E. M., & Fitzpatrick, J. J. (2011). Registered nurses' beliefs of the benefits of exercise, their exercise behaviour and their patient teaching regarding exercise. International Journal of Nursing Practice, 17(4), 351-356.
Genç, M. F., Eğri, M., Kuröer, M. A., Kaya, M., Pehlivan, E., Karaoğlu, L., & Güneş, G. (2002). Malatya kent merkezindeki banka çalışanlarında fizik aktivite sıklığı. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 9(4), 237-240.
Go, A. S., Mozaffarian, D., Roger, V. L., Benjamin, E. J., Berry, J. D., Borden, W. B., ... & Turner, M. B. (2013). Heart disease and stroke statistics—2013 update: a report from the American Heart Association. Circulation, 127(1), e6-e245.
Gülcü F, Parmaksız A, Kıdır M, Gürsu M.F. Metabolik Sendrom. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006; 1(3): 24-32.
Haskell, W. L., Lee, I. M., Pate, R. R., Powell, K. E., Blair, S. N., Franklin, B. A., ... & Bauman, A. (2007). Physical activity and public health: updated recommendation for adults from the American College of Sports Medicine and the American Heart Association. Circulation, 116(9), 1081.
Hu F.B, Leitzmann M.F et al. Physical Activity and Television Watching in Relation to Risk for Type 2 Diabetes Mellitus in Men. Archives of Internal Medicine 2001; 161 (1): 1542-1548.
İnal Ö, Tunçer B. Investigation of motivation for participation in physical activity and barriers in young adults.Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 2020; 7(3): 260-270.
Kasari, D. (1976). Effects of Exercise and Fitness on Serum Lipids in College Women [Master Thesis].University of Montana, Montana.
Kasırga, Z., Odabaşıoğlu, M. E., & Dedeoğlu, T. (2021). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ve egzersiz yarar/engel algılarının incelenmesi, Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, (1), 83-95.
Kaya A, Tonyukuk Gedik V, Bayram F, Bahçeci M. Obezite, Dislipidemi, Hiper- tansiyon Hekim İçin Tanı ve Tedavi Rehberi. Ankara: Miki Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti; 2011.
Kızar, O., Kargün, M., Togo, O. T., Biner, M., & Pala, A. (2016). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 61-72.
Kitiş, Y., & Gümüş, Y. (2015). 20 yaş ve üzeri kadınların fiziksel aktivite düzeyleri, fiziksel aktiviteye ilişkin inançları ve davranış aşamalarının belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(3), 399-411.
Kumsar, K.A., Yılmaz, T.F., (2014). Kronik hastalıklarda yaşam kalitesine genel bakış. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi,2(2),62-70.
Lee, H., Wilbur, J., Chae, D., Lee, K., & Lee, M. (2015). Barriers to performing stretching exercises among korean‐chinese female migrant workers in Korea. Public Health Nursing, 32(2), 112-121.
Özkan, A. (2017). Sınıf Öğretmenlerinin ve Adaylarının Enerji ve Besin Öğesi Alımları (Beslenme Alışkanlıkları) ile Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının ve Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Belirlenmesi ve İlişkilendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Bartın.
Savcı S, Öztürk M, Arıkan H, İnce DE, Tokgözoğlu L. Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri. Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi 2006; 34: 166-172.
Vural, Ö., Eler, S., & Güzel, N. A. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
Yaran, M., Ağaoğlu, S. A., & Tural, E. (2017). Spor alışkanlığı olan ve olmayan üniversite öğrencilerinde uyku ve yaşam kalitesinin incelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(2), 73-78.
WEB_1 Türkiye Obezite (şişmanlık) ile Mücadele ve Kontrol Programı (2010-2014), TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Yayın No:773, Ankara: Kuban matbaacılık yayıncılık; 2010. (Erişim tarihi: 27.08.2021).
WEB_2 https://hsgm.saglik.gov.tr/depo/birimler/saglikli-beslenme-hareketli-hayat- db/Fiziksel_Aktivite_Rehberi/Turkiye_Fiziksel_Aktivite_Rehberi.pdf. (ErişimTarihi:27.08.2021).
World Health Organization (2009) Global health risks: mortality and burden of disease attributable to selected major risks. Cenevre.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 DÜNYA KADIN ÇALIŞMALARI DERGİSİ
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
